Obecnie szatę roślinną parku stanowią przede wszystkim rośliny rodzime (przeważającym gatunkiem są lipy drobnolistne, klony pospolite oraz dęby szypułkowe), występują pojedyncze nasadzenia gatunków obcych, które podkreślają wagę założenia parkowego. Na terenie parku brakuje warstwy zieleni niskiej – utrwalonych w historycznych materiałach ikonograficznych krzewów ozdobnych. Mimo tego park ma obecnie duże znaczenie dla gniazdującej awifauny – podczas inwentaryzacji dendrologicznej zaobserwowano liczne gatunki ptaków, m. in. kwiczoły, sikory, kowaliki oraz zięby.
Projekt zakłada nasadzenie drzew i krzewów, co będzie kompleksową kompensacją ubytków zieleni za przeprowadzone na terenie parku wycinki, w tym wycinki gatunków obcych. Odnawianie zdegradowanej zieleni wysokiej będzie polegało na uzupełnieniu istniejących grup o rodzime gatunki takie jak dąb szypułkowy czy buk pospolity, a także dodanie pojedynczych nasadzeń drzew charakterystycznych dla historycznego założenia, takich jak daglezja zielona czy sosna czarna. Uzupełniony zostanie pas zieleni przyulicznej – dogęszczenie zgodne z przesłankami historycznymi wpłynie pozytywnie na mikroklimat i warunki akustyczne wewnątrz parku.
Dosadzone drzewa przyczynią się do ograniczenia hałasu oraz wpłyną na poprawę jakości powietrza. Krzewy i drzewa liściaste będą absorbowały zanieczyszczenia powietrza - pyły zawieszone wpływając na redukcję stężenia smogu. Niskie krzewy zaprojektowano celowo wzdłuż dróg (żywopłoty po płd. stronie parku oraz od strony wsch.), aby skutecznie zatrzymywały część pyłów w ich obrębie, tuż nad jezdnią, zmniejszając stężenia zanieczyszczeń pochodzących z ruchu drogowego, aby obniżały ilość smogu, usuwały z powietrza szkodliwe gazy. Ze względu na niewielkie gabaryty krzewów nie utrudniają one wentylacji w najbliższej okolicy parku, pobudzają ruchy powietrza i przyczyniają się tym samym do przewietrzania miasta. Zakłada się założenie żywopłotów formowanych wys. 70 cm od strony dróg. Od strony parku żywopłoty formowane powinny mieć wysokość 40 cm. Pnącza – pionowa zieleń – uatrakcyjniać będą obszar parku zarówno pod względem estetyczno - plastycznym, jak również stanowić będą miejsce bytowania ptaków i owadów.
Uzupełniona, a właściwie całkowicie odnowiona zostanie warstwa zieleni niskiej, w efekcie czego powstanie bogate, wielopiętrowe i wielogatunkowe założenie zieleni tworzące dogodne warunki dla rodzimych ptaków, owadów i drobnych ssaków. Wprowadzone gatunki rodzime takie jak berberys pospolity, dereń świdwa czy kalina koralowa odgrywają istotną rolę biocenotyczną - tworzą ostoję dla zwierząt (głównie ptaków, drobnych zwierząt). Dodatkowo, dereń świdwa związany jest etymologicznie z nazwą miasta Świdnica.
Projekt uwzględnia poprawę bioróżnorodności poprzez wybór gatunków roślin, które:
- są źródłem pożywienia zwierząt m.in. ptaków (kwiczoły, sikory, kowaliki oraz zięby), gryzoni, wiewiórek, owadów,
- są owadopylne i miododajne (cenne dla pszczół),
- odporne na niskie temperatury, susze, zanieczyszczenia powietrza
Nasadzenie krzewów jest także istotne ze względu na ukształtowanie terenu i zapobieganie erozji wodnej. Zaprojektowana roślinność piętra niskiego przyczynia się do zmniejszenia spływu powierzchniowego wody, tym samym poprawi stateczność zboczy i skarp.
Rośliny będą wpisywać się harmonijnie w krajobraz, dostarczając pożywienia i schronienia zwierzętom, zaś realizacja przyczyni się do znacznego podniesienia różnorodności biologicznej.